İnce Ama Derin Anlamlı Bir İşaret – Muhammed Kasım’ın Sağ İşaret Parmağı

İnce Ama Derin Anlamlı Bir İşaret – Muhammed Kasım’ın Sağ İşaret Parmağı

Dikkatin dağıldığı, maneviyatın unutulduğu bir dünyada, bazen en küçük ve fark edilmeyen detaylar derin bir ilahi mesaj taşır. Bu ince ama dikkat çekici işaretlerden biri de Muhammed Kasım İbn Abdülkerim’de gözlemleniyor: Sağ işaret parmağını sürekli olarak diğer parmaklardan ayırıyor.

Birçok kişi için fark edilmeyen bu hareket, dikkatli gözler için çok daha derin anlamlar taşıyor. Sağ işaret parmağı, İslam’da büyük bir manevi semboldür – özellikle namazda Teşehhüd sırasında, Allah’ın birliğini (Tevhid) ifade ederken bu parmakla şehadet ederiz. Bu parmak sıradan bir uzuv değil; teslimiyetin, iman netliğinin ve Allah’a bağlılığın bir göstergesidir.

Muhammed Kasım’ın bu parmağı sürekli olarak ayırması bir tesadüf değildir. Bu, onun iç dünyasındaki tevhid bilincinin dışa yansıyan doğal bir ifadesi gibidir – adeta kalbinde daima yaşayan “La ilahe illallah” hakikatinin bir tezahürü.

Acaba Allah (c.c.), böylesine küçük ama anlamlı bir detayla onun seçilmiş bir kul olduğuna dair başka bir işaret mi veriyor? Gerçekleşen rüyaları, bedenindeki mucizevi değişimler ve aldığı ilahi yönlendirmelerle birlikte düşünüldüğünde, bu işaret parmağı kelimelere gerek duymadan konuşuyor.

Muhammed Kasım sadece diliyle değil, duruşuyla, hâliyle, bedeniyle de konuşuyor. Ve bu sessiz ama açık işaret – ayrılan işaret parmağı – bize hatırlatıyor: Allah’ın birliği, imanda sebat ve hiçbir şeyin hikmetsiz olmadığı gerçeği.